Мінінфар Беларусі дадаў у “Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў” сайт і сацсеткі інтэрнэт-бібліятэкі “Камунікат”, дзве кнігі Валянціна Акудовіча, дзве кнігі Сашы Філіпенкі, а таксама дзясяткі класічных контркультурных твораў сусветнай літаратуры.

У “экстрымісцкі” спіс дадалі больш за трыццаць кніг:

  • Валянцін Акудовіч “Код адсутнасці”;
  • Валянцін Акудовіч “Трэба ўявіць Сізіфа шчаслівым”;
  • Цімаці Снайдэр “Пра свабоду”;
  • “Дзень мёртвых. Кніга з займальнымі заданнямі”. Складальнік С. А. Станкевіч;
  • Саша Філіпенка “Слон”;
  • Саша Філіпенка “Чырвоны Крыж”;
  • Вольф Эрльбрух “Качка, смерць і цюльпан”;
  • Крысціна Белема “Салдацік”;
  • Вернер Хольцварт, Вольф Эрльбрух “Маленькі крот, які хацеў ведаць, хто нарабіў яму на галаву”;
  • Марыёна Талоза Сістэрэ “Таемнае жыццё пукаў і адрыжкі”;
  • Ірвін Уэлш “Кашмары Бусла Марабу”;
  • Ірвін Уэлш “Сэксуальнае жыццё сіямскіх блізнят”;
  • Ірвін Уэлш “На іголцы”;
  • Ірвін Уэлш “Клей”;
  • Ірвін Уэлш “Порна”;
  • Ірвін Уэлш “Тупая язда”;
  • Ірвін Уэлш “Разьба па жывому”;
  • Ірвін Уэлш “Джынсы мёртвых тарчкоў”;
  • Ірвін Уэлш “Эйсід-хаўс”;
  • Ірвін Уэлш “Тры гісторыі пра каханне і хімію”;
  • Наташа Гейдэн “18+. Частка першая”;
  • Бетан Робертс “Мой паліцэйскі”;
  • Наталля Ігнатава “Бастард фон Нарбэ”;
  • Эмілі М. Дэнфарт “Няправільнае выхаванне Кэмеран Пост”;
  • Дэвід Эберсхоф “Дзяўчына з Даніі”;
  • Ул. Як. Маршанюк “Неапраўданая жорсткасць. Уражлівым не чытаць”;
  • Леанід Сухарукаў “Белая дарожка, чорны лёс”;
  • Хантар С. Томпсан “Страх і агіда ў Лас-Вегасе”;
  • П’ёнтэк Томаш “Гераін”;
  • Валерый Шпякін “0,5”;
  • Уільям Бероўз “Голы сняданак”;
  • Роры Паўэр “Дзікія”;
  • Дэйдрэ Саліван “Зусім не абавязковыя смерці”;
  • Ру Муракамі “Усе адценні блакітнага”;
  • Ру Муракамі “Караоке”